"Zinnen en Minnen" Shop

vrijdag 4 februari 2011

Home: "free like a bird"



Een kaartje schrijven voor een depressief iemand. En zeker voor iemand die je dierbaar is, dat valt niet mee. Alles in deze tijd gaat snel. De ene dag staat internet vol met berichten over Antonie Kamerling die wegens zijn depressiviteit niet verder kon leven. De volgende dag gaat het weer over een nieuwe hype, of een nieuwe vakantiebestemming.

Dat depressiviteit iets is dat niet snel over kan gaan, sta ik eigenlijk nooit bij stil. Ook ik laat me leiden door de snelheid van de tijd en houdt me overal mee bezig (mijn blog, lezen, schrijven, lunches met vriendinnen). Ik realiseer me wel dat dit heel oppervlakkig overkomt en dat dit niet echt getuigt van zeer nauwe betrokkenheid bij.....

Ik fladder van het een naar het ander. Met beide benen op de grond staan? Dat is lastig....


Toch neemt het niet weg, dat bepaalde situaties me raken. Er zijn veel mensen die zich gevangen voelen in een kooi. Wat graag zou ik de deur hiervan op een kiertje zetten, zodat ook zij kunnen fladderen en genieten van de vrijheid om te kunnen genieten van alles wat inspireert. Ik hoop dat mijn blog daarvoor een hele kleine inspiratiebron kan zijn. Watch, read, write, shop, eat, drink the wine, en enjoy!

Nu ga ik eerste de kaart schrijven voor iemand waarvan ik hoop dat die mijn kaart toch graag wil ontvangen...