Dit is het nu! Dit was de bedoeling!
De klad zit er in.
Mijn sportvriendin moet af en toe werken op de dagen dat we gezamenlijk sporten. Zodra dat het geval is wordt ik blij. Dan beloof ik me zelf dat ik weer ga sporten als zij er ook weer is.
Dit geeft wel aan dat ik eigenlijk veel meer hou van gezelligheid dan van sport. Vroeger toen ik me had laten overhalen om op hockey te gaan was dat ook al het geval. Ik scoorde 0,0 maar was altijd in voor de bardienst. Leuk, al die contacten. Meerdere jaren stond ik bij mij dochters zo nu en dan langs de lijn. Tot op de dag van vandaag weet ik nog niet hoe het spel in elkaar steekt. Wel nam ik elke week iets mee dat ik zelf gebakken had. Ook organiseerde ik een aantal keren de slotdag.
Hoe kan ik dan ook eigenlijk een Sporty Monday in het leven roepen. Ik geloof echt niet dat het mijn ding is. Misschien wordt het tijd iets anders op te zoeken. Zou een baan in de horeca niet iets zijn? Of een andere baan waarin je veel in beweging bent? Dan hoef je er in ieder geval niet de deur voor uit.
Toch blijf ik hangen. Ik ben gewend aan mijn salaris bij de Woning Stichting en mijn maandagse ritueel. Maar er moet wel iets gebeuren. Want afvallen doe ik vrijwel niet.
Om te beginnen vanochtend gestart met uitgeperste sinaasappel, citroen waarbij ik wat aloe vera sap heb gedaan. Ga na het eten nog proberen een blokje om te lopen. Dat zijn de positieve punten die ik jullie wel wil vertellen.
Zit nu wel lekker aan een glaasje wijn en eet zo een heerlijke chiabatta en spagetti. Welke keus is nou beter? Sporten of genieten? Of is er ergens nog een middenweg die passend is voor mij?
