Een herinnering!
Daar is niet lang voor nodig. Op het moment dat je beseft dat het bestaat heb je er alweer eentje bij.
Een groot deel van de herinnering heb je in de hand. Je maakt deze zelf. Maar een veel groter deel van de herinneringen ontstaan door invloeden van buitenaf.,
Terwijl ik mijn herinneringen koester denk ik aan alle mooie momenten in mijn leven. De slechtere vallen hierbij in het niet.
Stel je voor dat je 5 x 365 dagen een herinnerng hebt aan oorlog en alles wat dat met zich meebrengt.
Hier wordt je echt stil van. Ik vandaag in ieder geval 2 minuten. Wat kun je meer doen als 2 minuten per jaar een herinnering meeleven met alle oorlogsslachtoffers en hun dierbaren?
Ik weet nog wel iets....
Kijk mee:
Het verhaal... De film .....
