Geschiedenis en filosofie van de klassieke muziek - The Service of Venus and Mars

Zelfs als de vrije geest zich heeft ontdaan van alle metafysica, dan nog kan de hoogste kunst de metafysische snaren raken, hoelang die ook onberoerd zijn gebleven of slechts afzonderlijk hebben geklonken, om ze in onderlinge harmonie te laten trillen. -Friedrich Nietzsche

-o-

Bij boekhandel "De Groen Waterman" in Antwerpen viel mijn oog op bovenstaande tekst. De tekst bracht me op het idee een overzicht van de geschiedenis en de filosofievan de klassieke muziek in gebonden versie aan te schaffen. Met dit boek zou ik de platenzaak aan de overzijde van de weg bezoeken. Hier is de muziek in dezelfde periodes verdeeld als de geschiedenis in het boek (Prehistorie en Oudheid, Middeleeuwen, Renaissance,Verlichting, Barok, Rococo en Classisisme, Romantiek, Modernisme, Avant-garde en postmodernisme).

Ik raakte in gesprek met de eigenaar en vroeg hem naar de oudste muziek uit de geschiedenis die in zijn bezit was.

Hij verwees me naar "De Middeleeuwen" en bracht me:

The Service of Venus and Mars- Music for the Knights of the Garter 1330-1440, en

A Song for Francesca- Music in Italy, 1330 - 1430.

En een koptelefoon. Ik luister. En daar is Landini. Een belangrijke veertiende-eeuwse componist en dichter. Hij maakte naam met het componeren van honderden madrigalen, canzones (chansons), ballata (balladen) en andere polyfone a capella (gezongen muziek). De cd staat er vol mee.

Leuk om te weten:

Als Landini aan de beurt is om een bijdrage te leveren aan de raamvertelling Paradiso degli Alberti, waarin een gezelschap Florentijnen bijeenkomt en elkaar vermaakt met verhalen, zang en dans weet hij met zijn prachtige spel op het organetto (klein draagbaar orgel) de kwinkelerende vogels eerst tot zwijgen te brengen, waarna ze als het concert is afgelopen in nog jubelender zang uitbarsten. 'Nu rees de zon hoger aan de hemel en de hitte van de dag nam toe, en het gehele gezelschap bleef in de aangename schaduw toeven; terwijl op de takken wel duizenden vogels zongen, vroeg een van de aanwezigen Fransesco om wat op het orgel te spelen, om te zien of dat geluid het zingen van de vogels zou doen toe-of afnemen. Hij voldeed meteen aan dat verzoek, en daarop volgende een groot wonder: toen namelijk het geluid weerklonk zag men vele vogels verstommen en als in verbazing bijeen gaan zitten om lange tijd te luisteren: en vervolgens hervatten zijn hun lied met verdubbeld elan, een onvoorspelbaar plezier tentoonspreidend, vooral één nachtegaal, die naderde en bij het orgel neerstreek op een tak boven Fransesco's hoofd.

\

Van muziek uit "De Oudheid" is meer te lezen op wikepedia