Ik ben een groot liefhebber van Drama!
Als genre vertoont Drama talrijke afsplitsingen. Het kan zowel een blijspel als een treurspel zijn.
Vandaag onstond hier een flinke discussie over.
Ik zeg altijd blij te worden van een drama (treurspel). Ik leef me daarin zo in en voel zoveel drama dat alles wat ik erna meemaak in mijn leven minder erg lijkt te zijn als tijdens deze ervaring.
De mensen waarmee ik de discussie had daarentegen gaven aan depressief en verdrietig te worden van een drama (treurspel). Zij op hun beurt worden blij van een blijspel.
Waar zou dit verschil in beleving in kunnen liggen? Ik ga op onderzoek uit en kom er op terug.
In ieder geval verdiep ik me eerst verder in klassieke drama's waar o.a. Joost van den Vondel zeer bekend mee is geworden.
Een klassiek drama is zoals deze werd opgevoerd bij de Grieken en de Romeinen en moest aan allerlei voorschriften voldoen.
1. Er dienen vijf bedrijven te zijn.
2. Er zijn drie eenheden, nl. die van tijd, plaats en handeling, waarmee bedoeld werd dat het stuk zich binnen
24 uur moest afspelen, op een beperkte ruimte en uitsluitend 1 onderwerp mocht behandelen.
3. De hoofdpersoon (held) is meestal tragisch.
4. De afloop is in de regel slecht.
5. Een bode vertelt de gebeurtenissen van elders.
6. Tussen de bedrijven door treden reien op: koren die via zang en dans een toelichting geven op het ver-
toonde.
Deze voorschriften zijn geformuleerd door de Griek Aristoteles (350 v Chr) in zijn Poetic. Hij sprak echter niet over voorschriften, maar constateerde slechts dat veel schrijvers op deze manier te werk gingen.
De term Poetica betent:
- maken, vervaardigen
- scheppen van beelden en voorstellingen
- dichten en dichtkunst
Er zijn vier type's Poetica. Een ervan is expressiviteit. De uitdrukking van gevoel.
Daar zijn de woorden die liggen opgesloten in mijn liefde voor drama. De uitdrukking van gevoel. Prachtig!
Waarschijnlijk spreekt dit mij (als gevoelsmens) zo enorm aan.
Toch werd het anders als de mensen om mij heen in een drama komen waarnaar zij niet gevraagd hebben. Veel mensen om mij heen worden echt getergd door de gevolgen van de crises en raken hun baan kwijt. Ze weten gewoon niet hoe zij rond moeten komen.
Ik durf dan bijna niet meer uit te spreken dat ik van drama hou en dat het mij helpt relativeren. Voor deze mensen in hoogstwaarschijnlijk het blijspel bedoeld. Even loskomen van het drama in hun leven. In de landen waar de crisis de meeste slachtoffers eist blijken mensen veel meer naar het theater te komen voor dit soort voorstelling.
Misschien moet ik via mijn blog aandacht vragen voor de blijspelen. Wie weet zijn er theaters die via mijn blog korting willen geven. Ik ga lobbyen. Hou jullie op de hoogte.
Woon een blijspel bij! (2012) en koop hier een ticket...
