Have a nice day, make a difference!

Have a nice day, make a difference! (zinnen en minnen)

Het was oktober 2014.

Vanaf mei was ik al vastbesloten. Bij het éénjarig bestaan van Vintage'Lein op 04.11.14 zou ik een kleine borrel te organiseren. Want, het leven is immers te kort om iets slechts te drinken. Ha ha.
Mijn gasten zouden daarbij via beeld en geluid te te zien moeten krijgen wat ik bedoel met
"het maken van het verschil". Authentiek zijn is prachtig. Jezelf laten zien zoals je werkelijk bent.
De blanke pit, zonder dikke laag vet waar meestal onrust, beïnvloeding, angst, onzekerheid etc...in zit.

Zo kwam het dat we op 8 oktober om 09.00 uur in de Pop Up winkel afspraken met Marjolein van Soelen (fashion styling), Martin Jansen (fotograaf), Jeanette van Waasdorp (visagie) en Marjolein Droog (backstage film). en vanzelfsprekend Noeska van Zijl (Max Models)

Marjolein van Soelen had een week eerder al een tas met mijn mooiste lingerie en sieraden opgehaald, haarstukken geregeld etc. en heeft me meerdere keren laten weten dat ze helemaal blij werd bij het uitpakken. Het was echt een feestje voor haar. Daar word ik op mijn beurt dan weer zo blij van.
Ik vind het zo knap van haar het model te laten matchen met de inhoud van de tas.

Al deze voorbereidingen lieten ons een geweldig "moment supreme" beleven. Er heerste een super intieme sfeer. Daarnaast maakte de krultang overuren, bezorgden we Noeska kippenvel, vielen we zowat over elkaar heen door de camerasnoeren, lampen etc... die de vloer van mijn kleine winkeltje vulden.  Een drukte van jewelste dus in mijn kleine Pop Up winkeltje aan de Hoogstraat 154 in dit schattige stadje Schiedam.  Maar, zoooo gezellig.

Toch zochten we uiteindelijk de ruimte op en liepen gezamenlijk naar de Grote of St. Janskerk waar we deel 2 van de shoot beleefden. De bidstoel en preekstoel waren helaas voor ons niet toegankelijk. Biechten kennen ze hier niet. Maar gelukkig hadden we de gehele kerk verder tot onze beschikking. We werden er stil van.

Toch wil ik nog wel iets opbiechten. Ik heb een prachtige herinnering aan deze dag. Maar wat me vooral is bij gebleven is dat we met een team van mensen waren die allemaal het verschil maken. Ieder op zijn eigen wijze.

Iedereen moet die kans krijgen het verschil te maken. Lukt dat niet in het groot, dan maar in het klein. Laat de romantische lingerie van Vintage'lein jouw inspiratiebron zijn, en

Zet je zinnen op minnen en wees ...

I am eating my feelings and they taste delicious

Verhalen uit mijn Pop Up winkeltje 

te Schiedam

Oh!!! De vijfde smaak is raak! Think Pink ...etc ...

In mijn leesmand naast het Boudoir stoeltje ligt al enkele weken de Elle Eten met haar foute glossy cover naar me te lonken. Ik weet niet of het de tekst "Think Pink", de afbeelding van de "geestelijke zoethoudertjes" of juist de woorden "aangename hartigheid" zijn die mij het blad uit de mand doet halen.

Maar, in dit nr. 2 van 2013 wordt ik na het openslaan ervan verleid door een artikel over "De vijfde smaak". Dit artikel gaat dus over Unami. Het intrigeert me. Wellicht past deze smaak ook wel bij mijn lijfspreuk ... I am eating my feelings (of ze nou zoet of bitter zijn) and they taste delicious.

Unami is de smaak van proteïne. Ik had er tot op de dag van vandaag eerlijk gezegd niet van gehoord. Het is in Japan ontdekt door Kikunae Ikeda, en letterlijk vertaald bekent het zoiets als 'aangename hartigheid'. Unami proef je terug in voedingsmiddelen met veel eiwitten zoals vlees, vis en kaas, maar ook in sojasaus, dashi (Japanse bouillon), rijpe tomaten en champignons.

Naast de bekende receptoren voor zoet, zuur, zout en bitter zijn deze ook gevonden voor Unami, wat het begrip tot een officiële, vijfde smaak maakt. Hoe meer een voedingsmiddel rijpt of droogt, hoe sterker de unami ontwikkeld is. Zelfs moedermelk welke we te danken hebben aan het toeschietreflex schijnt ernaar te smaken. Ik vind nu ik erover lees dat het toeschietreflex best een interessant proces is.. Hier gaat het over impulsen, sensoren etc...en hoe deze samen komen. Terwijl ik hierover lees bedenk ik dat het leven hiervan aan elkaar hangt ...Het begint met een impuls, via sensoren reageren we hierop en hoe meer we rijpen hoe sterker we zelf maar ook onze smaak ontwikkelen.

Ik schreef dit blogbericht inderdaad vanuit een impuls. Mijn sensoren zijn vandaag gericht op smaak. Ik hoop die van jou ook. De moedermelk heeft de basis gelegd, het toeschietreflex zijn werk gedaan, het rijpingsproces is in volle gang en nu?

I am eating my feelings and they taste delicious! Leg je gevoel ook eens in een recept, wees toeschietelijk en laat het smaken! Probeer het met onderstaand recept uit Elle Eten:

champignons met venkel en ricotta-toast

Nodig:
1 eetlepel olijfolie, 1 eetlepel boter, 6 gepelde sjalotjes, 250 gram champignons in vieren gesneden, halve venkelknol in dunnen reepjes gesneden, 1/2 eetlepel fijngehakte peterselie, 1/2 eetlepel munt, 1/2 eetlepel fijngehakte dragon, 1 snee zuurdesembrood, 65 gram ricotta, citroenrasp van de schil van een 1/2 biologische citroen.

Verhit in een koekenpan op middelhoog vuur de olijfolie en de boter. Voeg sjalotjes en knoflook toe en bak 15 min. zacht. Voeg champignons en zeezout naar smaak toe. Bak bruin terwijl je blijft roeren, totdat de champignons vocht beginnen af te geven. Voeg de venkel toe en bak nog 2 min. Roer er de kruiden doorheen. 

Bestrijk de snee brood met wat extra vierge olijfolie en toast in broodroaster of onder gril. Meng de ricotta en citroenrasp en serveer met toast en het champignonmengsel en voel je ...

Vul dit later in en reageer. En de oh...hanger laat jou herinneren ....aan zinnen die beminnen!

Ik zing, vecht, huil, bid, lach, werk, bewonder ...voor jou!

"Jij bent heel apart. Jij hebt meer diepte en meer behoefte aan echte liefde dan anderen. Je leeft intenser, denkt meer na over het leven ..."

Het is vrijdag. Onderaan dit scherm zie ik 12:43 uur staan. De regen tikt onophoudelijk op het raam. Ik zit hier in mijn Pop Up winkeltje aan de Hoogstraat 154. Deze ooit zo drukke winkelstraat die zich een slinger vormt door het Centrum van Schiedam is vrijwel leeg vandaag. Een enkele ambtenaar van het Gemeentehuis trotseert het weer om toch nog even een rondje stad te doen. Daar het vrijwel allemaal mannen zijn zal het me vandaag niet lukken mijn bedjasjes, onderjurkjes of peignoirs te slijten.

Zo gek was het dus niet om gisteravond een klein feestje te vieren met en voor mijn vaste klanten. Ze probeerden de bedjasjes, sloegen een plaid om, luisterden naar prachtige verhalen die werden voorgedragen door Iris van De Rode Ruiter uit Delft. We dronken liters thee en ik bracht van slijterij Alambique de Lapsang mee. Een heerlijke likeur voor bij onze thee.

Bovenstaande zinnen maakten me bewust. Ik moet jullie (be)minnen! 

Iedere dag opnieuw stel ik me wanneer ik van huis vertrek de vraag hoe? Steeds probeer ik te doen alsof ik vandaag start bij een nieuwe werkgever. Ik vraag me dan af waar de uitdagingen liggen, waar de kansen, hoe ik een groter publiek bereik, of ik het juiste assortiment in huis heb.

Op dit moment heb ik vanaf de herfstvakantie tot dit moment mijn klantenbestand weten op te bouwen tot zestig vaste klanten.

Deze klanten bestaan uit mensen met meer diepte, behoefte aan het delen van hun liefde voor mijn collectie. Mensen die mij intens gelukkig laten zijn met het tot nu toe behaalde resultaat en me vooral rede geven om na te blijven denken over het leven ...

Want, naast een aantal lege winkels waarvan het aantal de twintig overschrijdt, dreigende sluitingen van andere winkels, het online shoppen etc....vecht ik gewoon door en ...

Ik zing, vecht, huil, bid, lach, werk, bewonder

Net zo lang totdat ik kan schrijven dat we het hier hebben over de drukste winkelstraat van Nederland waar jij zo graag komt.

In de schemering ...

In de schemering, als alle dingen duisteren
Heerst - dit lichte fluisteren:  Lieveling, lieveling!

Schemerliedje - Willem de Mérode

Selectie uit de collectie van Vintage'Lein - Hoogstraat 154 - Schiedam -

06-44105653

Is verleiden een gave, een gunst, of levenskunst?

Ik zit achter mijn jaren 30 bureautje. Snuffel in mijn laatje naar een ecologisch verantwoord kaartje waarop ik de stempel "Vintage'Lein" kan plaatsen. Want, iedereen moet toch weten dat ik in extase ben. In extase van mijn verblijf in de Pop Up Winkel aan de Hoogstraat 154 te Schiedam.

Ik mijmer en droom ...

Langs mijn zwarte telefoon met draaischijf heen kijkend, zie ik mijn etalage met koffers, hoedjes, een zwarte paraplu met volants etc...Een koperen vitrine kast gevuld met parfumverstuivers, toilettasjes en meer. Van daaruit dwaalt mijn blik langs het ladekastje dat gevuld is met knopen, sjaaltjes etc. Prominent aanwezig zijn de rekken vol onderjurkjes, corsetten en onderrokken.

Ik wacht op klanten, waarvan ik er de afgelopen periode zoveel had. Vandaag is er geen.

De ene na de andere mail stroomt binnen met rapporten die vooral gaan over het veranderende winkelklimaat, de toekomst van de retailers, de slechte verwachtingen. En ik kan je vertellen dat er weinig positiefs in staat. Zou je niet depressief van aard zijn, dan zouden ze je er haast toe verleiden dit te worden.

Ondanks dat voel ik me blij. Blij met elk stukje kant, zijde of satijn op rij. In extase zelfs.

Ik ben de uitdaging aangegaan en ben er trots op. Naast een groot aantal lege winkelpanden naast mij weet ik weet ik toch een groot aantal studenten, jonge moeders, meno pauze nemers, peno pauze gevers  etc aan te trekken en te verleiden met mijn aparte (bij mijn eigen smaak passende) verleidingen.

"Durf je het aan?", "is vast tijdelijk he, want deze tijd?  De crisis is net begonnen, toch?
Deze vragen krijg ik de hele dag. Daarnaast komt er een groot aantal mensen binnen dat er een voordeel voor zichzelf in ziet om binnen te komen. '

Maar, eigenlijk vraag ik me vandaag maar één ding af? Waarom word ik hier gelukkig?
Waarom doe ik dit terwijl de hele wereld zich zorgen maakt over leegstand en klanten die wegblijven?

Is het de gave van het doorzetten en verleiden, de gunst of is het voor mij een levenskunst?

Zet je zinnen op minnen!

Met taal kun je bekoren, inspireren, ontroeren, prikkelen en verleiden, erbij horen, etc...Elke seconde, elke minuut, elk uur, kun je dromen, dichter bij jezelf komen, authentiek zijn, daarom ben je vast hier gekomen ...En hou je ook zo van shoppen en cultuur? 

Met mijn "zinnen" wil ik je prikkelen. Met mijn romantische lingerie etc... wil ik je verleiden. Je vind ze hier beiden. 

Daarnaast is er mijn liefde voor cultuur, elke seconde, elke minuut, elk uur. Of het nou gaat om zinnen, lingerie, kunst, muziek, fotografie, dans of literatuur, er is altijd een knipoog naar toen. Er is een vleugje nostalgie, een vlaag van romantiek en hier en daar wat mystiek.

Zo filosofeer ik alle dagen hoe we ons kunnen gedragen, wie we willen of kunnen zijn, wat we moeten dragen, en werk ik aan mijn authentieke, onderscheidende Vintage'Lein.

Van jou is er net als van mij tenslotte maar één. Van eenzelfde vind je er geen. Maak daarom van elke dag jou feestje. Wees bijzonder en authentiek, zorg voor passie en romantiek. 

Met mijn zinnen wil ik jou prikkelen tot passioneel(be)minnen! 
Of het nou gaat om cultuur, de liefde van je leven, of een overgebleven uur. 

Vandaar mijn tekst: Zet je zinnen op minnen en wees bevalling, beminnelijk, charmant, zachtaardig, gracieus, hups, lieflijk, minzaam, coquette en lieftallig! 

Help je mee? Mooie zinnen verzinnen ...

Hoe zit het met de weerstand?

 

"Op de been blijven"

Hoe ga jij op de been blijven deze winter? Volgens de online dokter moet je je snel gaan wapenen tegen de griep. Hij wil je aan de handzeep, vitaminen, mineralen, etc...en waarschuwt voor aanrakingen.

Zo moet je proberen deurknoppen, doorspoelknoppen van toilet, en ga zo maar door zo veel mogelijk zien niet te betasten. Geheelonthouding lijkt me lastig. Maar,

Weet je wat ik ontwapenend vind? Dat er ook geadviseerd wordt in een goede lichamelijke conditie te blijven door veel te bewegen en te zorgen voor veel (vul maar in)!

Wil je mijn wapen zien in de strijd tegen ....? Dat is om te zoenen!

Blijf je echt niet meer op de been dan adviseer ik je een mooi boek of een mooie serie. 

Bloomers ...

Ken je ze al? De bloomers ...

Symbool voor de rechten van vrouwen. 

Rekening houdend met de titel en omschrijving van mijn blog heb ik me bedacht dat de bloomer 

zich in mijn collectie thuis moet voelen.

Ik weiger een complete serie bloomers uit China te laten verschepen naar Nederland. Daar is mijn collectie te mooi en authentiek voor. Ik heb immers van elk item maar één exemplaar.

Toch heb ik er op eentje de hand weten te leggen en hem een tijdelijk plekje geboden. Namelijk  in een oud laatje samen met een paar vintage roosjes. 

Maar, het zou zomaar kunnen dat jij niets anders wilt dan deze "om het lijf hebben",

op je kaptafel of aan je kast. En daar kan ik alle begrip voor opbrengen. Hij is immer zeer begerenswaardig.

Echter, hij heeft veel liefde nodig. Lichaamswarmte, zachte zeep, De bloomer haat het om oververhit te raken door het strijkijzer.

Met zijn zes roesjes, zijn maatje m, en zijn zachtgele of ivoorkleurige tintje beschrijf ik hem als wulps en coquette. 

Naar de bloomer!

Voor het slapen gaan ...

Mijn minnen en mijn zinnen: 

Ik voel vlinders, afgewisseld met kippenvel, 

Ik weet het zeker, jou wil ik wel. 

Soms heb ik het in bed zo koud,
Is er iets dat me wakker houdt.

Dan verlang ik naar jou,

Mijn wapen tegen kou!

Kom je me ook verwarmen en bekoren,

Wanneer ik verhalen ga horen?

Jij bent zo beminnelijk, bevallig, 

charmant, hups, en lieftallig.

Misschien neem ik je dan wel mee,

Dan zijn wij lekker met zijn twee.

Lief bedjasje!

Mijn eerste bh-tje ...

Ik weet nog hoe trots ik was. Trots op dat wat er allemaal in mijn lichaam gebeurde. Ik was verliefd op mijn borsten. Het was rond mijn 13e verjaardag. Er kwamen allerlei vormen in mijn lichaam. Ik kreeg borsten die zich ontwikkelden tot maat 75 b. Ik vond ze prachtig en wilde ermee pronken.

Een heel t-shirtje werd toegevoegd aan mijn collectie. Ik kocht het twee maten kleiner als mijn maat. Zo kon ik iedereen laten zien dat ik geen kind meer was, maar langzaam aan een vrouw begon te worden.  Dit was ook het moment dat ik mijn eerste bh-tje kocht, Vanzelfsprekend zonder vulling. Anders zou je nog niets zien. Wat was ik trots.

Het bh-tje was afgezet met prachtig wit kant. Ik had het toen nooit voor mogelijk gehouden dat ik nu (na ruim dertig jaar als directie secretaresse/management assistente te hebben gewerkt) ondernemer zou zijn en zou beschikken over een Pop Up winkel, een webshop, een blog, etc... en dat meisjes van rond de 13 jaar nu hun eerste bh-tje bij mij komen kopen.

Ik ben nun51 jaar en mijn maatje 75 b is uitgegroeid tot 85 D. Het vet heeft zich door de jaren heen flink opgehoopt, maar ik laat me nog steeds graag van mijn beste Kant zien!